صفحه محصول - پاورپوینت درباره ی ابومسلم خراسانی

پاورپوینت درباره ی ابومسلم خراسانی (pptx) 51 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 51 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

بسم الله الرحمن الرحيم بسم الله الرحمن الرحيم ابومســـــــــــلم محقق: استادراهنما: محمــــــد شـــــــــــــا د دكتر سيد حسين مجتبوي (اصل و تبار ابومسلم) مردی به معروفیت ابومسلم ، اصل و تبارش معلوم نیست! شاید به سبب آن که هر گروهی بمناسبتی او را به خود یا به دیگران منسوب کرده اند. در باب این که ایرانی (خراسانی یا اصفهانی) کرد ، عرب ، و یا ترک بوده است روایات ، گوناگون است و هیچ یک بطور قطع تکلیف را معین نمی کند چندان که برخی از محققان معاصر که انواع آراء را درین باب بررسی کرده اند احتیاط را درین دانسته اند که فقط اشاره کنند: از موالی ایرانی و اصلش مجهول است یا به یقین می توان گفت که ابومسلم عرب نژاد نبوده است پس از آن که ابومسلم مورد خشم منصور، خلیفه دوم عباسی، واقع شد و بتوسط وی از پای درآمد ، منصور ابومجرمش خواند و بطبع عباسیان و منتسبان به آنان از جمله بعضی مورخان و نویسندگان از او به خصومت یاد کردند و ابودلامۀ ، ندیم و شاعر در بار خلیفه او را ابومجرم نامید و پدرشان را کرد شمرد. در مقابل هم در آن روزگار و هم پس از آن ایرانیان در بزرگداشت او کوشیدند و بخصوص با نشر داستانها و روایات مختلف از او شخصیتی محبوب و افسانه ای ساختند. این کار به ایرانیان محصور نماند، مردم ترک آسیای مرکزی و کوه نشینان داغستان هم مانند قهرمانی ملی محترمش داشته و ازبکان و ترکمنان او را هموطن خود دانسته اند که در زیر بیرق سیاه عباسیان ترکان ماوراءالنهر و خوارزم را گرد آورده است و او را در اشعار و قصه هاشان تجلیل می کنند حتی یکی از محققان معاصرترکیه در تاییداحتمال ترک بودن ابومسلم بشرح سخن رانده و اورا از ترکاناوغوز شمرده و گفته است که خاطره وی توسط ترکان اوغوز از آسیای مرکزی آمده و در آناتولی به حیات خود ادامه داده است. با این اقوال متفاوت و گونه گون پی بردن به واقع امر، مشکل است. نوشته اند که ابومسلم در خراسان خود را از خانواده عباسیان معرفی می کرده و می گفته از نسل سلیط بن عبدالله بن عباس است. اما عبدالله نسبت سلیط را با خود رد کرده بود و این نسبت نامه بظاهر مورد قبول عباسیان نبوده زیرا منصور خلیفه هنگام قتل ابومسلم یکی از گناهانش را این انتساب دانسته که خود را فرزند سلیط وسلیط رابرخلاف حقیقت پسرعبدالله بن عباس خوانده است.معلوم نیست که چرا ابو مسلم چنین کرده و از این کار چه مقصودی داشته است؟ « شاید برای آن که اگر فرصتی بدست آید راه رسیدن به خلافت برای او مسدود نباشد ». نظر دیگر در باب اصل او بنا بر روایت ابومسلم نامه ها اینست که وی به آل علی منسوب بوده ولی این سخن هم درست نیست و پس از ابومسلم باید رواج گرفته باشد « چه در زمان ابومسلم و برای خود ابومسلم انتساب به آل عباس مفیدتر بوده است از انتساب به آل علی ». این که نوشته اندامام عباسی به ابومسلم گفته است«تومردی ازما اهل بیت هستی» ویا مردم خراسان نیز از او بعنوان یکی از اهل بیت پیغمبر یاد می کرده اند « مؤید آن است که ابومسلم در خراسان چنین داعیه ای داشته است». روایت معروف دیگری که درباره اصل و تبار او نوشته اند اینست که از نسل شیدوش پسر گودرز بوده است و بقولی از فرزندان بزرگمهر بختگان ؛ با این همه آراء و اقوال متفاوت شاید فقط بتوان همان ایرانی بودن او را معتبر دانست و در این باب تردید نکرد. نام و زادگاه ابومسلم 1 اکثر تاریخ های دوره اسلامی وی را ابو مسلم عبدالرحمن بن مسلم خوانده اند اما به قراری که نوشته اند گویا ابتدا ابراهیم نام داشته پسر عثمان بن یسار ( یا بشار ) سدوس (شیدوش) بن گودرز و وقتی به نزد امام عباسی راه یافت و بعد از طرف او مأمور نشر دعوت در خراسان شد، امام مصلحت دانست که وی نامش را تغییر دهد؛ به او گفت : کار ما انجام نخواهد شد مگر با تغییر نام تو و او را عبدالرحمن بن مسلم خواند و « ابومسلم» را کنیه اش قرار داد و از آن تاریخ بدین نام مشهور گشت و نام وشهرت سابقش تحت الشعاع واقع شد و کسی او را جز بنام « ابومسلم خراسانی » نشناخته است . نسبت ابومسلم را همچنان که معروف است همه « خراسانی » نوشته اند حتی ترکان نیز که او را از نژاد خود شمرده اند در داستانهایی که در باره او پرداخته اند و هنوز به طبع می رسانند « ابومسلم خراسانی » اش می نامند امابااین همه اشتهاربه خراسانی بودن درباب زادگاه اونیزاتفاق نظرنیست.پدرش را اهل دهستان فریدن اصفهان ، از قریه سنجرد و یا دهکده ماخوان در سه فرسخی مرو دانسته اند که این قریه ماخوان و چند ده دیگر از او بوده و بدین قیاس محل تولد ابومسلم را مرو یا روستایی از اصفهان و گاه جاهایی دیگر نوشته اند . اما تاریخ تولدش را به تفاوت سال 100 ، 101، 109 هجری نگاشته اند. ابن خلکان در وقایع سال 124 هجری او را نوزده ساله دانسته است و در نتیجه سال ولادتش 105 هجری ( 19-124 ) می شود و یا در آن موقع نوزده ساله نبوده؛ در هر حال سال تولد ابومسلم هم به طور یقین معلوم نمی گردد زندگانی ابو مسلم ، پیش از آن که به امام عباسی بپیوندد و مأمور نشر دعوت در خراسان شود ، روشن نیست و یکسره در ابهام است. آنچه در اکثر اقوال راجع به او مشترک است این است که زادگاهش را اگرچه جاهای مختلف نوشته اند اما تقریبا همه منشأش را کوفه و هم در این شهر که به واسطه گرد آمدن علویان و شیعه آل علی از مراکز مخالفت با امویان بود وی در زندان با نقبای عباسی ارتباط پیدا کرده و بعد به نزد امام راه یافته است. بعضی از مورخان نوشته اند که پیش از این واقعه وی روستا زاده ای بود ابراهیم نام و به لقب حیکان از یکی از املاک عجلیها در اصفهان و با ابوموسی سراج کارش ساختن زین و لگام و فروش آنها در اصفهان و جبال و الجزیره و موصل و دیگر جاها بود. عاصم بن یونس العجلی و عیسی و ادریس ، پسران معقل ، به حبس افتادند و وقتی ابومسلم در زندان کوفه به خدمت عجلیها می پرداخت دعوتگران عباسی او را دیدند و پسندیدند و با خود به نزد امام ابراهیم به مکه اش بردند و ابوموسی سراج هم نامه ای راجع به او به امام نامه نوشت ؛ از این پس ابومسلم در خدمت امام ایستاد . این سرگذشت ابو مسلم است بر طبق روایات آنان که او را آزاد شمرده اند . ابتداي زندگي شرح حالی نیز ابن خلکان از این قسمت از دوره حیات ابومسلم نوشته که آن را بیشتر از دیگر روایات «قابل قبول و اعتماد» دانسته اند و خلاصه اش از این قرار است : پدر ابومسلم مالیات دهستان فریدن ( اصفهان ) را به مقاطعه عهده دارشد و چون از عهده ادای آن بر نیامد و عامل آن منطقه خواست جلبش کند با کنیزک خود - که وشیکۀ نام داشت و از کوفه او را آورده بود و آبستن بود - به فرار روی به آذربایجان نهاد. اثنای راه ، در دهستانی بنام فائق ، چند روز پیش عیسی بن معقل عجلی که عامل مالیات یا مردی مالک و چیزدار بود بماند و درآنجا خوابی دید که از بزرگی فرزند آینده او خبر می داد . پس به آذربایجان رفت و در آن دیار درگذشت . پسر نوزاد او در خانه عیسی و با فرزند وی بزرگ شد و تربیت یافت. پس از چندی عیسی و ادریس – برادرش- ، بواسطه بدهی مالیاتی به دستور خالد بن عبدالله قسری ، والی عراق ، در کوفه زندانی شدند و ابومسلم بهای غله دهستان فائق را که فروخته بود برداشت و به کوفه آمد و در زندان به نزد عیسی و ادریس می رفت. در اینجا بود که جمعی از نقیبان عباسی و شیعیان خراسان ، که در سر راه خود به مکه ، به کوفه رسیده بودند وقتی به ملاقات برادران عجلی به زندان رفتند ، ابومسلم را در آنجا دیدند و معرفت و ادب و سخنرانیش موجب شگفتی ایشان شد . ابومسلم هم که از نیتشان با خبر گردیید به کارشان گرایشی پیدا کرد . وقتی عجلیها از زندان فرار کردند ابومسلم هم محل سکونت خود ، خانه عیسی را در محله بنی عجل ، رها کرد و با این گروه به مکه رفت و بعد به نزد امام عباسی رسید و مورد نظر او قرار گرفت . تاریخ نخستین تماس ابومسلم و دعوتگران عباسی را در زندان سال 124 هجری (2-741 م.) نوشته اند .